Team

Ze zijn grenzeloos gek van techniek en staan met de poten in de klei. Voor hun neus staat een reusachtige opgave: de energietransitie. Ze zijn ook perfectionisten, bang dat als iets niet goed gaat, zij zelf niet goed genoeg zijn. Het liefst bereiden ze alles tot in de puntjes voor zodat alles perfect verloopt als de honderden ingenieurs en aannemers met hun plannen aan de slag gaan. 

Maar dit gaat toch nooit lukken?

En nu vraagt de maatschappij om een versnelling van hun werk. Dat betekent concreet van miljoenen- naar miljardenprojecten. “Maar … hoe dan? 

Schoorvoetend stapten ze de ruimte met de coach in. Twijfel overheerste. Ze vroegen zich af of ze eigenlijk wel een team waren. Of ze iets van elkaar zouden kunnen leren, ieder heeft tenslotte zijn eigen projecten met een unieke dynamiek.

In de eerste kennismakingsronde bleken ze stuk voor stuk uit eenzelfde soort nest te komen. Van weinig praten, hard werken en soms, jezelf verstoppen, en soms, heel soms, bescheiden laten zien wat je hebt gemaakt. 

Team, groep, ploeg.

Voorzichtig besloten ze als leergroep maandelijks bij elkaar te komen met de coach. Al was het maar om zuurstof te tanken in een ruimte buiten de verstikkende waan van de dag. Zuurstof die ze nodig hadden om overeind te blijven, gaven sommigen toe. 

Ze stelden zichzelf als ontwikkeldoel om te leren staan voor een standaard kwaliteit en mensen te verbinden door techniek. “Een beetje vaag en cliché misschien maar die plek moeten we echt durven innemen.”

Het luchtte op toen bleek dat de belangrijkste mensen met wie ze samenwerken hen die plek ook toedichten. “Weg met die bescheidenheid! Breng ons bij elkaar en vertel ons wat technisch mogelijk en nodig is. Hoe groot de druk van buitenaf ook is.”

Stap voor stap

De teamcoach maakte zichtbaar wat onbewust speelde. De leider van de groep werd met een nuchter ritueel opnieuw geïnstalleerd. “Zien jullie mij als jullie aanvoerder? Wat verwachten jullie van mij en ik van jullie?”

Stap voor stap raakten ze bevrijd van wat hen terughield. Ze leerden naast afstemmen op inhoudelijk niveau ook afstemmen op de laag van onderlinge intenties. Ze leerden relaties versterken door bespreekbaar te maken hoe je elkaar vindt als iets misgaat. “We houden het nooit vol om de contracten met alle aannemers jaren voorruit volledig dicht te timmeren.” 

Eén van hen zei: “Sinds we streven naar een 7+ i.p.v. een 10 maken we grotere stappen, nemen we sneller besluiten.” De tijd was rijp, deze ploeg was er klaar voor.“We pakken nu door, vol overtuiging steken we maandelijks de koppen bij elkaar in deze zuurstofrijke ruimte. Toch?” Daar was iedereen het stellig mee eens.

Geloof jij dat de wereld beter wordt als
jouw organisatie platter leert werken?

Meer leert samenwerken op basis van gelijkwaardigheid? Draai je het liefst de boel om: van span of control naar span over support? Met leiders die zich onderdeel voelen van hun teams? Heb je het gevoel dat er anders wijsheid en talent onbenut blijft? Dan willen we je graag ontmoeten!